 |
| Quinty, het sorrel-zilver poesje. Dit poesje is nog beschikbaar. |
Week negen..
De laatste wormenkuur is er goed in gegaan en de afspraak met de dierenarts is gemaakt.
Vrijdag 16 maart is het zo ver. Net als anders met z'n allen in het reismandje mee naar beneden. Mama Nieske voorop de trap af. Leuk spelen, knuffelen, nieuwe dingen ontdekken en veel, heel veel extra aandacht. Maar helaas.....
Vandaag gaat het anders. Vandaag betekent beneden nog niet bestemming bereikt. Nee, vandaag gaat de reis een stukje verder. Vandaag gaan ze voor de eerste keer in de auto!
Gelukkig hebben we een goede dierenarts midden in het dorp, dus de eerste autorit duurt dan ook niet lang. Met z'n allen zitten ze vooraan in het reismandje door de tralies te kijken, er ontgaat hun echt niets.
Nog steeds even nieuwsgierig als ze al waren komen we aan bij de dierenartspraktijk. Het is niet druk in de wachtkamer en er is extra tijd geboekt want ze komen wel met hun vieren. Helaas duurt het wachten wel wat langer dan verwacht doordat er een spoedje tussendoor kwam.
Ondertussen maakt de assistente de boekjes alvast klaar en bewondert ze de kittens.
Dan is het zover, ze mogen de spreekkamer in. Met z'n allen op de onderzoektafel. Hartje en longetjes luisteren met de stethoscoop. Maar daar kun je ook leuk in klimmen. Dan worden er flesjes klaargezet voor de vaccinaties. Zouden die ook omvallen als we daar met onze pootjes tegenaan tikken? Ze geven geen kik als ze het prikje krijgen. Zo, nog even een kammetjes door de vachtjes en dan is het tijd voor de inspectie van de voetjes van het sorrel poesje.
Het sorrel-zilver poesje heeft namelijk een klein "schoonheidsfoutje". Er zitten twee teentjes van het voorpootje aan elkaar vast gegroeid, iets waar ze totaal geen hinder van onder vind, maar het hoort niet zo. Het is gelukkig geen erfelijke afwijking maar er is iets mis gegaan bij de celdeling in het embryonale stadium. Ze heeft geen gevoel in deze teentjes en het is beter om er niets aan te doen. Als we het zouden laten opereren zou ze waarschijnlijk meer last krijgen omdat ze dan twee teentjes zonder gevoel heeft en nu hebben ze steun aan elkaar. Bij het andere pootje mist een stukje kraakbeen in een teentje waardoor het nageltje de verkeerde kant op staat. Ook hiervan ondervind ze geen hinder.
Omdat we het antwoord van de dierenarts eerst hebben afgewacht zijn we nog niet actief op zoek gegaan naar nieuwe mensen voor haar. De hoogste tijd dus om haar aan te melden bij de bemiddeling.
