 |
Met mama Nieske had ze het al leuk maar als eerste komt zusje Quinty mee. Quinty is lekker druk en wild aan het springen, Touska kijkt haar ogen uit. Wat zal ze hier allemaal van kunnen leren......
Tot nu toe was haar wereldje beperkt tot alles wat er op de grond afspeelde, eten drinken, spelen met een balletje of tolletje en met Nieske donderen. Maar nu zag ze hoe Quinty met één sprong in de krabpaal zat en zo op het plateautje kon komen vanwaar je in de vensterbank kon springen. Dit moest Touska ook uitproberen. Natuurlijk lukte het niet in een keer maar Touska is een doorzetter dus toen het uiteindelijk wel lukte werd haar wereldje weer een stukje groter. Vanuit de vensterbank kun je goed zien wat er allemaal op straat gebeurt en dat was leueueuk....!
Nadat we doorhadden dat ze alle poezen leuk vond en nergens bang voor was mocht ze mee naar beneden.
Eerst werd ze op de arm mee genomen, want op de trap vonden we voor haar toch wel wat eng. Maar Touska vond niets eng. Al snel vond ze wat plekjes onder de kast waar zij wel onder kon komen maar waar de anderen te groot voor waren. Zo kon ze zichzelf in veiligheid brengen mocht dat nodig zijn. Maar echt nodig was het niet, de grote poezen waren banger voor haar dan andersom.
Vooral met zusje Rozita heeft ze een enorme klik. Ze hebben het zelfde temperament en met haar kan ze heerlijk wild ravotten. Zo leuk om te zien en ze krijgen er geen genoeg van. Wat een energie hebben die twee. De anderen raken één voor één uitgeteld, maar deze twee gaan onvermoeibaar door. Gelukkig vindt ook mama Nieske alles goed.
Alleen de zwangere Orchid is er nog niet zo van gediend. Als Touska te dicht in de buurt komt begint ze hard te grommen. Hier blijft het gelukkig ook bij en dat is iets wat de kleinsten ook moeten leren. Ze komen uiteindelijk toch eerst onderaan de ranglijst te staan. Ook komt er een "grote witte kater" aan haar snuffelen. Deze ziet er anders uit dan de rest en dus is dit best wel een beetje spannend.
Van al dat gespeel krijg je natuurlijk ook "ontzettend veel honger". En als beloning krijgen ze met z'n allen een groot bord met nat voer Cosma kip en tonijn. Ze gaan gezellig met z'n allen om één bord en ook de kleine Touska geniet hier enorm van. Orchid heeft geen tijd meer om te grommen en de "grote witte kater", onze laatste siamees Igor, is ook niet meer zo eng.
Dit uitstapje is voor herhaling vatbaar. En wat schetst onze verbazing? Touska hoeft de volgend keer niet meer naar beneden gedragen te worden, nee ze gaat zelf heel rustig en voorzichtig de trap af. Misschien moeten wij zelf ook maar eens wat minder bang worden ?
