Vrijdag 3 september is het zover, Nieske is weer krols geworden!
Omdat de zwangerschap de vorige keer niet goed is afgelopen (ze is toen bevallen van een dood kitten), mag ze nu voor een herdekking terug naar Kasper.
Nog diezelfde middag kan ik haar al brengen en maandag 6 september kan ze weer worden opgehaald. Nu maar afwachten of het deze keer wel goed gaat. Het blijft altijd spannend.
Rond half oktober zien we dat haar buikje al mooi begint te groeien Ze is nog knuffeliger en aanhankelijker dan voorheen.
Begin november heeft Nieske al een mooi zwanger buikje en ze zit gezellig met Hielke boven in de kattenkamer. Dit is voor haar wat rustiger en dat vindt ze wel zo fijn. Zo af en toe willen ze beide graag even naar beneden maar als we 's avonds gaan slapen gaat Nieske graag weer mee naar boven.
Hielke wordt na een paar dagen behoorlijk druk boven, maar Nieske heeft haar rust nu toch wel nodig. Gelukkig hebben we meer poezen dus wisselen we Nieske haar gezelschap af met Quinty. Quinty vind het allemaal erg leuk en spannend, en bovendien ook erg gezellig zo even alleen met Nieske.
In het weekend, als Nieske even weer beneden is, gaat het mis tussen haar en Igor, onze siamees. Nieske blijft aan het grommen, (wat Igor niet hoort omdat hij doof is) en ze gaat steeds feller achter hem aan. Dus om de rust te bewaren mag ze tot aan de bevalling op haar kamertje blijven. En dit bevalt haar uitstekend.
Rond zondag 7 november is ze uitgeteld en blijven we zoveel mogelijk bij haar, samen met Quinty, haar dochter uit haar eerste nestje.
Maar het wachten duurt weer lang. Nieske vermaakt zich prima boven. Het duurt tot dinsdag aan het einde van de middag voordat zien we dat er iets gaat gebeuren.
Uiteindelijk om 19.30 uur wordt ons geduld beloond en het eerste kitten geboren. Na ongeveer 10 minuten volgt er nog iets. We dachten eerst dat het de placenta was, maar nadat we wat beter hadden gekeken bleek het toch om een onvolgroeid kitten te gaan wat al eerder in de baarmoeder is overleden. De komende uren blijven we wachten, maar er gebeurt niets meer.
Het blijft uiteindelijk bij dit ene kitten, een mooi en dapper meisje van 93 gram. Waarschijnlijk blauw-zilver.
Helaas begint het er op te lijken dat we een "abonnement" hebben op "eenlingen".
I
